20 maja 2019 roku - Światowy dzień Pszczół organizowany przez UNESCO

Światowy Dzień Pszczoły
20 grudnia 2017 roku na sesji plenarnej Zgromadzenia Ogólnego ONZ w Nowym Jorku uchwalono, że 20 maja będzie obchodzony, jako "ŚWIATOWY DZIEŃ PSZCZOŁY".
Ta inicjatywa i ten dzień jest szansą dla pszczelarstwa, pszczół, promocji spożycia dobrego miodu a także przedstawienia pszczół, jako głównego zapylacza i markera czystości środowiska.

„Jeśli znikną pszczoły z Ziemi to konsekwencją będzie wymarcie co najmniej sto tysięcy gatunków roślin, które nie przetrwają”.

Niektóre produkty pszczele wraz z zastosowaniem.
Miody:

Miód wielokwiatowy - powstaje z nektaru różnego rodzaju kwiatów, rosnących na tym samym terenie. Jasnokremowy lub ciemniejszy, nawet herbaciany kolor. Skład tego miodu jest ściśle uzależniony od roślin, które rosną w pobliżu pasiek. Polecany jest dla osób posiadających alergię na jakiś rodzaj pyłków. Ze względu na pomieszanie nektarów różnych roślin, żadna z nich nie dominuje znacznie i miód może działać jak szczepionka.

Miód rzepakowy - posiada słomkowy kolor, ale bardzo szybko się krystalizuje, zmieniając barwę na białą lub delikatnie kremową. Posiada aromat kwitnącego rzepaku, ale im więcej czasu mija od miodobrania, tym słabsza staje się jego woń. Spośród znanych nam miodów, miód rzepakowy posiada najwięcej glukozy oraz aminokwasów, przez co polecany jest osobom z chorobami serca. Z łatwością przyswaja go wątroba, co zwiększa jej właściwości detoksykacyjne.

Miód wrzosowy - jest to miód o lekko galaretowatej konsystencji i ciemnobrunatnym kolorze. Szybko się krystalizuje, przyjmując pomarańczowy lub ciemnobrunatny kolor i drobnoziarnistą konsystencję. Silny aromat kwiatów wrzosu oraz ostry, odrobinę gorzkawy smak. Bardzo dobrze sprawdza się w łagodzeniu objawów przy chorobach dróg moczowych, prostaty oraz zapaleniu jelit. Miód ten jest szczególnie uznawany przez smakoszy.

Miód akacjowy - ma bardzo jasną barwę, a często nawet jest przezroczysty. W jego składzie mamy do czynienia z dużą ilością fruktozy, przez co krystalizuje niezwykle wolno, ale gdy już to zrobi, przyjmuje barwę białą lub jasnosłomkową. Dobrze sprawuje się u osób z zaburzeniami przewodu pokarmowego, a także z nadkwasotą. Miód ten jest uwielbiany przez dzieci. Zawiera duże ilości sacharozy.

Miód gryczany - miód o bardzo charakterystycznym zapachu oraz ciemnym, herbacianym kolorze. Po skrystalizowaniu staje się gruboziarnisty. Jest najlepszym miodem do ciast i różnego rodzaju innych wypieków, a także do wytwarzania miodów pitnych. Wykazuje właściwości antymiażdżycowe, a także pomaga przy schorzeniach układu krążenia oraz złamaniach.

Miód koniczynowy - miód o słomkowożółtej barwie i wyczuwalnym tylko przez znawców aromacie koniczyny. Jest łagodny w smaku, chodź da się wyczuć lekką kwaskowatość. Po skrystalizowaniu zmienia barwę na białą. Wykazuje właściwości przeciwzapalne, moczopędne, wykrztuśne oraz uspokajające.

Miód malinowy - posiada żółtawy kolor, który po skrystalizowaniu nabiera złocistego odcienia. W smaku jest lekko kwaskowaty, ale łagodny. Charakteryzuje się aromatem kwiatów maliny. Wykazuje właściwości przeciwmiażdżycowe, przeciwgorączkowe, rozgrzewające oraz napotne. Jest lubiany przez dzieci.

Miód mniszkowy - jasnożółty miód o bardzo słodkim, aczkolwiek lekko mdłym smaku oraz zapachu kwiatów mniszka lekarskiego. Krystalizuje się dość szybko, przyjmując mazistą, a później twardą konsystencję oraz żółty kolor z białymi wykwitami. Posiada wiele właściwości leczniczych - działa na choroby reumatyczne, niedokrwistość, choroby dróg żółciowych i wątroby oraz żołądka, a także przy wyczerpaniu psychofizycznym.

Miód spadziowy - jeden z ciemniejszych, czasami nawet bliski kolorowi czarnemu miód, wytwarzany przez pszczoły ze spadzi. Charakteryzuje się delikatnym zapachem żywicy oraz zielonkawym kolorem po skrystalizowaniu.  Stosowany przy schorzeniach górnych dróg oddechowych. Jest jednym z droższych miodów w naszym kraju.

Apiterapia to dziedzina medycyny niekonwencjonalnej, o której w ostatnich latach mówi się coraz więcej i która zaczyna zdobywać coraz większą popularność. To metoda leczenia różnego rodzaju dolegliwości za pomocą produktów pszczelich – miodu, ale także propolisu, pyłku kwiatowego, mleczka pszczelego, pierzgi, a nawet jadu pszczelego. Jej nazwa wzięła się od dwóch słów – łacińskiego apis (pszczoła) oraz greckiego therapia (leczenie).